بسیاری از افراد از واژه معاملهگر و سرمایهگذار بهجای یکدیگر استفاده میکنند، درحالیکه دو فعالیت کاملاً متفاوت از یکدیگر هستند. هرچند که معاملهگر و سرمایهگذار، هر دو در یک بازار فعالیت میکنند اما آنها دو فعالیت با استراتژیهای کاملاً متفاوتی را دنبال میکنند. بااینحال هردوی این فعالیتها برای عملکرد صحیح بازار ضروری هستند. در این مقاله نگاهی به هر دو فعالیت و استراتژیهایی که هرکدام برای سودآوری از بازار به کار میبرند، میاندازیم. (همچنین بخوانید؛ مهارت های مورد نیاز یک معاملهگر).
سرمایهگذار چیست؟
سرمایهگذار یکی از شرکتکنندگان در فعالیتهای بازار است که با عموم مردم در بازار همکاری میکند. سرمایهگذاران افرادی هستند که سهام یک شرکت را خریداری میکنند. آنها معمولاً در طولانیمدت با اعتقاد به رشد ارزش بازاری سهام، دارایی خود را نگه میدارند، سرمایهگذاران معمولاً به دو چیز توجه دارند:
- ارزش: سرمایهگذاران این نکته را در نظر میگیرند که آیا سهام شرکت ارزش خرید دارد. بهعنوانمثال اگر دو شرکت مشابه با درآمدهای مشابه و قیمتهای مختلف معامله شوند، سهام شرکت ارزانتر برای سرمایهگذار مناسبتر است چراکه به ازای پرداخت پول کمتر به سود تقسیمی بالاتری میرسد.
- موفقیت: سرمایهگذاران باید با نگاه به قدرت مالی و ارزیابی جریان نقدی آتی شرکتها میزان موفقیت آنها را برآورد کنند.
هردو این عوامل را میتوان از طریق تجزیهوتحلیل شرکتها و صورتهای مالی و پایش روند صنعت که میتواند چشمانداز رشد را نشان دهد، به دست آورد. در سطح اول، سرمایهگذاران میتوانند ارزش فعلی شرکت را نسبت بهاحتمال رشد آتی با نگاه کردن به شاخصهایی همچون PEG که همان نسبت P/E شرکت به رشد است، محاسبه کنند. (همچنین بخوانید؛ تحلیل سریع سرمایهگذاری با نسبتهای مالی).
سرمایهگذاران کلان چه کسانی هستند؟
سرمایهگذاران مختلفی در بازارهای مالی فعالیت دارند. در حقیقت بیشتر پولی که در بازارهای مالی در حال گردش است، به سرمایهگذاران تعلق دارد (این پول با پول مبادله شده در معاملههای روزانه اشتباه نشود). سرمایهگذاران کلان عبارتاند از:
- بانکها: بانک با تزریق پول به شرکتها برای رشد و توسعه کسبوکار کمک میکنند. آنها اغلب مجموعهای از سهام را برای بلندمدت نگه میدارند.
- صندوقهای مشترک: بسیاری از مردم پول خود را در این صندوقها نگه میدارند، بهطوریکه این صندوقها با توجه به معیارهای خود سرمایهگذاریهای بلندمدت را در سهام شرکتها انجام میدهند. این صندوقها در بازار بهعنوان سرمایهگذار و نه معاملهگر عمل میکنند.
- سرمایهگذاران حقوقی: این سرمایهگذاران شامل سازمانها، افراد و شرکتهای بزرگ هستند. آنها معمولاً مدیران ارشد و یا افراد معتمد وابسته به این شرکتها هستند که ریسک سازمان را با فرصتهای سرمایهگذاری پوشش میدهند.
- سرمایهگذاران جزء: اینها شامل افرادی هستند که با حسابهای شخصی خود در بازارهای مالی سرمایهگذاری میکنند. در ابتدا نفوذ این دسته از سرمایهگذاران اندک به نظر میرسد، اما باگذشت زمان فراوانی این دست از سرمایهگذاران در بازار بیشتر میشود.
همه این سرمایهگذاران در تلاش هستند تا موقعیت خود را برای طولانیمدت حفظ کنند و همچنان موفق بمانند. موفقیت وارن بافت یک مثال زنده از این دسته است. (همچنین بخوانید؛ وارن بافت پولهای خود را کجا نگه میدارد؟).
معاملهگر چیست؟
معاملهگران کسانی هستند که در فعالیتهای بازار شرکت میکنند و سهام شرکت را با تمرکز بر روی بازار و نه مبانی شرکتها معامله میکنند. بازار معاملات کالاهای اساسی نمونهای خوب از فعالیت معاملهگران است. در این بازار، دسته کمی از افراد به دلیل کیفیت خوب یک کالای اساسی مانند گندم اقدام به خرید آن میکنند و سایر معاملهگران به دنبال کسب سود از اختلاف قیمت عرضه و تقاضا هستند. معاملهگران معمولاً با موارد زیر درگیر هستند:
- الگوهای قیمت: معاملهگران با پایش تاریخ قیمت در تلاش برای پیشبینی حرکات آتی قیمت هستند، به این رویکرد تحلیل تکنیکال نیز میگویند.
- عرضه و تقاضا: معاملهگران معاملات روزانه بازار را رصد میکنند تا ببینند پول ها در کجا و چرا گردش میکنند.
- احساسات بازار: معاملهگران از ترسهای سرمایهگذاران استفاده میکنند تا به سودهای بزرگ البته با قبول ریسک بالا دست یابند.
درنهایت این معاملهگران هستند که جریان نقدینگی برای سرمایهگذاران را به وجود میآورند و درعینحال معاملات خود را انجام میدهند.
معاملهگران کلان چه کسانی هستند؟
زمانی که صحبت از حجم میشود، معاملهگران در مقابل سرمایهگذاران حرفی برای گفتن دارند. بسیاری از معاملهگران در چند ثانیه چندین معامله انجام میدهند. محبوبترین انواع معاملهگران عبارتاند از:
- بانکها: برخی از سهام را در کوتاهمدت میفروشند. اغلب در مراحل عرضه اولیه برخی بانکها درفروش سهام نقش دارند.
- سازندگان بازار: این گروه مسئول تأمین نقدینگی بازار هستند. سود با استفاده از اختلاف قیمت عرضه و تقاضا و کارمزد دریافت شده از مشتریان به دست میآید. درنهایت این گروه جریان نقدینگی را برای تمام بازار فراهم میکنند.
- آریبیتراژها: اینها افرادی هستند که از ناکارایی بازار سود میبرند. (همچنین بخوانید؛ آربیتراژ چیست؟).
- معاملهگران اختصاصی شرکتها: این معاملهگران توسط شرکتها استخدام میشوند تا از معاملات کوتاهمدت سود بسازند. آنها از سیستمهای معاملهگری بهره میبرند تا پول بیشتر برای سرمایهگذاریهای بلندمدت خود تأمین کنند.
جمعبندی
واضح است که حضور هردو دسته معاملهگر و سرمایهگذار برای اینکه بازار بهدرستی کار کند، لازم است. بدون معاملهگران، سرمایهگذاران نمیتوانند از جریان نقدینگی برای خریدوفروشهای خود بهره ببرند. بدون سرمایهگذاران، معاملهگران هیچ مبنایی برای خریدوفروش ندارند. درمجموع این دو گروه همانطور که امروز میبینیم، بازارهای مالی را تشکیل دادهاند.
منبع: گروه مشاوران مالی سامان